İlahi törelerin gücü aşkına

atlar yarışıyordu çayırlarda
genişti gökyüzü
maviydi

akşam sefaları diktiler bahçelere

sabahı karşılasınlar diye
kirazlar, zerdaliler

yaz akşamlarının mor salkımları
hanımeliler

ilahi törelerin gücü aşkına

kimliksiz adreslere
çocukluğu kayıp körpeler büyüttüler

zakkum acısı

zeuslar tırmandı zigguratları
niyet çekip gürlediler

çözdüler rüzgarların zincirini
atlasına giz dokuyan gecede
yonca biçer gibi kimlik devşirdiler

kök salmadan toprağa
kelle hesabına topladılar hasadını
soydular kabuğunu çok eşli sevdalara
çarçabuk olgunlaştırdılar

yasaklardan elbiseler diktiler üstlerine
ceplerinde karınca payı
yapıştı eteklerine

güneşleri kurşuni eylül bahçeleri
toprağın vakitsiz göçebeleri

uykusuna karabasan çöktü

kurudu sütleri gelin(cik)lerin
karanfil sürüklendi yerlerde

fesleğen yaprak döktü
nektarında arılar, yaprağında ipekböceği
soluk güzelliğiyle çuhaçiçeği

yürek sayrısı yeşil çürümeye

utanç diye haykırırken gökyüzü
gözlerini satan, pencerelerini kapatan
sesiz bir geceydi ülke

hera suratlı binalar arasında

yarı uyur, yarı uyanık

katılığında yaşamın yığıldı yıllar
aynalarda kısır döngü

sandıklarda küflü mutluluklar
ateşe susuzluk gideren gözyaşları
bastırdı toprağı

kendini boşluğa bırakan

karanlıkla ıslak
kilometrelerce mermer yüz

hiç değişmedi esmerlenmiş tenlerin rengi
ertelenmiş hayatların hikayesinde
dinledikçe geri döndü zemheri

kurumuş gül ve petunya
ve titreşen gölgeler
ve keder


Müsade Özdemir